Шаған Манапұлы Жұмақсанов,
Семей қаласы әкімі аппараты басшысы
ЖАНҰЯНЫҢ ЖЫЛУ АНАЛАРДЫҢ ҚОЛЫНДА
– Шаған Манапұлы, көктемнің ең ал-ғашқы мерекесі 8 Наурыздың орыны да, жөні де бөлек қой. Атаулы күнге деген көзқарасыңызды білсек?
– Біріншіден, барлығымызды да дүниеге әкелген алтын құрсақты қазақтың аналары аман болсын. Бір қолымен әлемді, бір қолымен бесікті тербеткен де ана. “Жұмақтың кілтін іздесең, ананың табанының астынан табасың” деген нақыл да бекерге айтламаған болар. Қазіргі қоғамда қыз балалардың да орыны бөлек. Қандай қызмет істеймін десе де ер азаматтармен тең дәрежеде еңбек етуге қоғамда барлық жағдай жасалған. Бірақ, мен айтар едім дүниеге қыз бала болып келгеннен кейін ана болу әр нәзік жандылардың міндеті. Біздің келешек ұрпағымызды дүниеге әкелетін, тәрбиелейтін де нәзік жандылар. Қазақта «ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілесің» дегенде бекерге айтылмаған. Ер азаматтар түздің адамы. Ал ұрпақ тәрбиесіндегі негізгі күш әйелдер қауымының еншісінде.
Сондықтан, келе жатқан 8 наурыз мерекесіне, көктемнің алғашқы мерекесінде Семей қаласындағы үлкен апайларымызды, замандастарымызды, бірге жүрген ортамызды және қарындастармыздың барлығын айтулы мерекемен құттықтаймын. Әдемі жүздерінен күлкі кетпесін. Дендері сау, жанұяларында жылылық болып, бақытты болсын. Жанұя жайында айтылғанда, қыз балаларсыз, әйелсіз өмірдің қызығы жоқ екендігін тағы да айтқым келеді. Әр нәзік жан иесін жайқалып өсіп тұрған гүл деп аялағанымыз жөн.
– Жеңгеміз Дана Бақтыбайқызына жыл сайын мерекеде сыйлық ұсынып, көңіліңізді білдіріп жататыныңызды білеміз. Ал, сыйлық таңдауда талғампаздық керек қой?
– Әйел адам әр жанұяның бақыты. Шаңырықтың шаттығы, бала – шағаның тәрбиесінде әйел адамның әсері көп деп санаймын. Сондықтан да, өзім жыл сайын көктемнің ал-ғашқы мерекесінде жарым Дана Бақтыбайқызына заманымызға сай сыйлық ұсынамын. Махаббатыңды, жанұяңа деген жылылықты әлбетте ыстық ықыласпен, көңілмен білдіресің ғой. Сол сияқты менде мерекеде әдемі роза гүлін алып, сыйлығымды алып, өзімнің лебізімді білдіремін. Сыйлық – адамның көңілі деп білемін. Сыйлықпен адамның махаббаты да шектелмейді. Бізде жанұялық дәстүр десе де болады. Жылда сыйлықты екі қызым мен ұлым Ілияспен таңдап, аналарына сыйлық жасаймыз. Жарыма сыйлық таңдар кезде екі қызым Мира мен Ажарды ертіп алып, анасының көңілінен шығатын сыйлық жасауға тырысамыз. Ал қыздарыма сыйлық алар сәтте жарыммен ақылдасамын. Биыл біраз қиындау болайын деп тұр. Мира да, Ажар да Астанада тұрады. Барлығы да қызметте. Сондықтан, биыл қара шаңырақтың кенжесі Ілияс екеуміз біраз қиналатын сияқтымыз. Ұлыма ұнаған сыйды алып, Ілияс екеуміз Дана Бақтыбайқызына сыйлық жасамақ ойымыз бар. Оның үстіне жарымның талғамын да жақсы білемін. Шамам келгенше оның көңілінен шығатын сыйлық жасаймын деп ойлаймын. Дана сыйлықтың үлкендігіне, қаржысының қомақтылығына қарамайтын жан. Ол адамның көңіліне, пейіліне қарайтын адам.
{jcomments on}- Шаған Манапұлы, қазір ат үстінде тізгін тартып, ел басқарудың бел ортасында жүрсіздер. Сіздер де бір кездері жалындаған жастық шақтың қызығын көрдіңіздер. Осындай жастықтың жалынымен немесе осы күнге дейін Дана Бақтыбайқызын 8 Наурыз мерекесімен құттықтап жүріп, естен кетпес қызыққа кездескен кезіңіз болды ма?
– Ондайлар болады ғой (күліп). Болмайды деп айту қисынсыз болар. 8 Наруыз күні таңертең ерте тұрып, жүгіріп базарға барып, гүл алып жатқанша деп, бірде түнгі 12-де құттықтайын деп шештім. Түн ортасында гүл алып келіп, 12-ге дейін құттықтап үлгерейін деп Дана Бақтыбайқызына тосын сыйлық жасауды құп көрдім. Гүл таңдаудың қызығымен жүргенде сағат 12-ден асып, мен үлгермей қалдым. Сонда үйдегі жеңгең жай ғана жымиып, «Сен 12 болып қалғандай қайда кетіп қалдың, не гүлің, не өзің жоқсың» деп қалжыңдаған. Міне, осындай қызықтар естен кетпес естеліктер ғой. Негізі ондай қызықтар өз басымда көп бола қоймайды. Мен шамам келсе, уақытында көңілімді білдіргенді жөн көремін. Сыйлық өз алдына, кейде адам баласына көңіл жетіспей жатады. Сол көңілімді уақытында жет-кізуге асығамын. Адам баласына ақ дастархан мен аппақ көңіліңді білдіріп жатсаң, соның өзі сыйластықтың, қимастықтың белгісіндей.
– Шаған Манапұлы, сіз істің азаматысыз. Мемлекеттік қызмет еркелікті көтермейді. Қауырт шаруалар, ауқымды атқарар жұмыстардың көптігі жанұяны, жарды екінші кезекке қоюға тура келіп жатады. Сіздің Семей қаласындағы атқарушы биліктің бел ортасында жүруіңізге үйдегі жеңгеміздің де қосқан үлесі бар ғой. Жан жарыңыз Дана Бақтыбайқызының асыл қасиеттерін айтып берсеңіз?
– Көрегендік, тәрбие деген ұғымдар ананың сүтімен, әкенің қанымен келсе, адамның болмысы тегіне де байланысты. Үйдегі жеңгеңді мақтап жатсам, артықтау болар. Бірақ, тегі Ресейде туып, сол жақта өссе де, әкесі мен шешесі қазақтың бітім – болмысын сақтаған, дәстүрін дәріптеген жандар. Дана Бақтыбайқызының негізгі мамандығы мәдениеттанушы. Ленинградта оқыған. Пайым – парасаты жоғары жан. Қазір осы Семей қаласындағы ЖОО – ның бірінде ұстаздық қызметте. Ғылым кандидаты. Қазір докторлық диссертациясын жазу үстінде. Мен қызмет бабымен ақ таңда кетіп, түн ауа қайтамын. Сол кезде үйдегі жеңгең маған демеу болып, «мемлекеттің жұмысында сен осылай жүруің керек. Осылай болуы тиіс!» деп үнемі қолдап отырады. Ол Дана Бақтыбайқызының білгендігі мен түсінгендігі. Әйтпесе, әр бас-қан қадамыңды сұрап отырар болса, қадырымыздың кеткені сол болар еді. Онда менде мұндай жұмыста болмаған болар еді. Мүмкін өмірдің барлығы басқа арнада болар ма, кім білсін. Ол кісі қызмет жағынан, азаматтың абыройын бағалау жағынан келгенде орыны бөлек. Ал, азаматты сыйлау ата – анасының берген тәрбиесінде деп білемін. Осындай жарым болғанына мен өзімді бақытты сезінемін. Үйге келгенде сол кісінің жүзінен күлкі көрсем, үйдегі құлындарымның маңдайынан бір иіскесем шаршағанымды ұмытамын. Мен үшін бақыт деген осы деп есептеймін.
Сұхбаттасқан Ерзат ЖАНАТҰЛЫ.
