Ол жан басына шаққандағы ЖІӨ-нің өсуі мен демократиялық институттардың пайда болуы, елдің демократияға көшуі арасындағы өзара байланысты еске салды. Сонымен қатар жаңғыртудың осы үш маңызды компоненті әр түрлі ретпен жүруі мүмкін. Мысалы, Батыс мемлекеттерінде қоғамның әлеуметтік жұмылдырылуы елдің экономикалық өсуіне дейін саяси дамуға дейін болды. Қазақстанда экономикалық өсуге көп көңіл бөлінді.
«Қазақстанда ұзақ уақыт бойы «алдымен экономика, содан кейін саясат» қағидаты сақталды. Иә, 90-шы жылдары бұл стратегия ішінара ақталды, өйткені ел терең экономикалық дағдарыста болды. Сондай-ақ, 2000 жылдардың басында-осы қағидатты ұстану жан басына шаққандағы ЖІӨ-нің тұрақты өсуіне қол жеткізуге мүмкіндік берді. Алайда, кейінірек бізде саяси реформаларға қойылатын талаптар болған кезде, билік саяси институттарды «сақтауды» таңдады. Нәтижесінде, соңғы 10 жыл ішінде елімізде осындай тоқырау байқалды. Мұны мойындау керек. Сонымен бірге, Қазақстан экономикасының пайдалы қазбаларға тәуелді екені баршаға аян, біз жаһандық дағдарысқа сезімтал болдық, соның салдарынан азаматтар жаппай әлеуметтік жұмылдырылған қаңтар оқиғаларының куәсі болдық. Сондықтан қазіргі конституциялық түзетулер Қазақстанның саяси трансформациясының бір бөлігі болып табылады. Конституциялық түзетулер негізінен еліміздің саяси жүйесін демократияландыруға бағытталған», — деді сарапшы.