Адамзат тарихындағы ең сұрапыл соғыс салдарынан халқымыз қаншама ұл-қыздарынан айырылды. Соғыс салған жара ешқашан жазылмас. Төрт жыл – 1418 күн мен түн бойы Отаны үшін, келешек ұрпақ үшін арпалысқан майдангерлер бұл соғысты жеңіспен аяқтады. Міне, содан бері 76 жыл өтті.
Жыл өткен сайын ардагерлеріміздің қатары да азайып барады. Бүгінде Үржар ауданында жасы жүзді алқымдап қалған екі ғана батыр атамыз қалды. Соның бірі – Кенигсберг, Сталинград шайқастарына қатысқан Алтынхан Өміржанов.
Шұбартау ауылында дүниеге келген Алтынхан ата қазіргі таңда Ақжарда тұрады. Жеті жылдық мектепті тамамдаған соң, 1941 жылға дейін ауданда еңбек етеді. Кейін кавалерлік шеберлікке машықтандыру мақсатында Үржар аудандық әскери комиссариатына жіберіледі. 1942 жылдың сәуір айында майдан даласына аттанады. Алтынхан ата Челябинскідегі сержанттық курстан өтіп, 262-гвардиялық атқыштар полкі бөлімшесінің командирі болып тағайындалады. 1944 жылы бірнеше рет жараланып, запасқа шығарылыпты.
Соғыстан оралған майдангер еңбекке араласты. Алтынхан атамыз «Красные горные орлы» фермасында бригаданы басқарды, мелиоратор болып та жұмыс істеді.
Ардагер соғыста көрсеткен ерлігі үшін «Маршал Жуков», «Ерлігі үшін», «Украинаны азат еткені үшін» және өзге де медальдармен марапатталған.
Отыз жыл ғұмырын ауданның ауыл шаруашылығын өркендетуге арнаған соғыс ардагері еңбекте де көпке үлгі болып, «Тың жерлерді игергені үшін», «Еңбек ардагері», «КСРО әскеріне 50 жыл», «КСРО әскеріне 70 жыл» медальдарын иеленді. Құдай қосқан жарымен он бала тәрбиелеп өсірген Алтынхан ата бүгінде немере-шөберелерінің ортасында бақытты ғұмыр кешуде.
Елі мен жері үшін қан майданда от кешіп, жантүршігерлік азапты басынан өткерген ардагерлеріміздің ерлігі – ұрпаққа үлгі. ХХІ ғасырда өмір сүріп жатқан біз бейбітшіліктің қадірін біліп, тәуелсіздігімізді баянды ету жолында аянбай еңбек етуге тиіспіз.
Шұғыла СҰЛТАНМАХМҰДОВА
