Баршаның қабырғасын қайыстырып, халқымызға ауыртпалық әкелген сұрапыл соғыс жылдарында үлкендермен қатар мойымай тылда еңбек еткен азаматтардың бірі – қайнарлық Сталь Имашев ақсақал. Сексенді еңсерген тыл ардагерінің сол кезеңді еске алып, өрбітіп айтар әңгімесі баршылық.
{jcomments on}- Ел басына қара бұлт үйірілген кезеңді қалай ұмытарсың? Ол уақытта бала болсақ та, бәрін көзімізбен көрдік. Жоқшылық, соғыс жылдары бізді ерте есейтті. Алаңсыз жүрген, еркін ойнап — күлген қызықты балалық шақ бізде аз болды. Ауылда бірінің әкесін, бірінің ағасын, он жетіге толмаған боздақтарды майданға шақыртып жатты. Қарттар мен әйелдер, балалар қиындыққа төзімділікпен қарап, «Бәрі де майдан үшін, бәрі де жеңіс үшін» деген ұранмен күндіз-түні бел жазбай еңбек етті. Егін алқабында масақ тердік, қырманда ат айдадым. Өгіз жегіп шөп, отын тасыдық. Майданнан біреудің жары немесе баласы «қаза тапты» деген қаралы қағаз келген кездегі аналардың зарын, ботадай боздағанын көргенде, жаның түршігеді. Талай боздақтар туған жеріне оралмады ғой. Елімізде мұндай жайттың бетін аулақ қылсын. Аспанымыз ашық, еліміз тыныш болып, көркейе берсін дейміз, — дейді еңбекқор ауыл ағасы.
Адам бойындағы ең жақсы қасиет еңбекқорлық десек, ол Сталь ақсақалдан да табылады. Күш-жігерін, тертөкті еңбегін туған жері мен елін көркейтуге сарп етіп, қырық жылдай жұмыс десе, жарғақ құлағы жастыққа тимеді.
Сексенді бағындырған тыл ардагері әлі де ширақ. Ол өзінің есте сақтау қабілетінің жақсы екенін, қара көзден нұр тая қоймағанын Алланың берген қуаты дейді. Жылдың қай мезгілінде болсын қара торы жүзін аялай өпкен таңғы самалмен рахаттана демалып, атын ерттеп, малдарын өріске шығарып, кең жазиралы дала төсінде жайып қайтады. «Таза ауада жүріп, өрісті малға толтырып, ерінбей еңбек еткенге жетері жоқ қой»,- деп қояды ақсақал.
Жақсының жақсылығын айту – парыз. «Бір-біріңді қадір тұт — жұрт үлгі алсын, үңілсін», халқымыздың осындай ұлағатты сөзін өміріне арқау еткен ақсақалдың құдай қосқан қосағы Жаңыл тәте — отағасының жанына желеу болып, ұрпақтарын бағып, қонағын ілтипатпен күтуді дәстүрге айналдырған аяулы жан.
Бар ғұмырын шаруашылық жұмысына арнаған ауыл ағасының ой-өлшемі, парасат-пайымы да өзінше. Қолынан келгенше игілікті іс-шараларға көмектесуге атсалысады. Қайнардағы мерекелік мәдени шараларға демеушілік қолдау көрсетеді. С.Имашевты шежірелі ақсақал десек те болады. Көзі ашық, көкірегі ояу жан. Кезінде ауыл қарияларынан, әкесінен естіген тарихи әңгімелерін жадына түйіп, көңіліне тоқығанын бір кәдеге жарар деп, ұрпақтарына, бүгінгі жастарға майын тамыза айтқанда, баурап әкетеді.
Қазима ҚАЖЫБЕКОВА,
«Семей таңы»
