Әбдіғали Қаймолдин – қарт майдангер, ҰҚК ардагері. Ол 1921 жылы сол кездегі Абыралы ауданы Ұзынбұлақ ауылында дүниеге келді. Әбдіғали ақсақал да сол кездегі қатарластары сынды балалық шақтың ауыр қиындықтарын көре жүріп ержетті. Қысқы уақытта оқу оқыса, жаз күндерінде еңбек еткені күні бүгінге дейін жадында.
{jcomments on}1941 жылы он жылдық мектепті бітіре салысымен Әбдіғали Қаймолдин майданға аттанды. Семейде ол кезде генерал — майор Кирзимов басқаратын 105-ші дивизия құрылып жатты. Дивизияда жасақталған семейлік жас сарбаздар алдымен Өскемен қаласына, ары қарай сол кездегі Жамбыл қаласына, одан кейін Горький облысындағы Гороховецкий лагеріне жіберілді. Тек содан кейін ғана оларды майданға аттандырды.
1942 жылдың қыркүйек айында Әбдіғали Қаймолдин ауыр жараланады. Бұл жағдай қиян-кескі ұрыс жүріп жатқан Сталинград қаласының түбінде орын алды. Сол кезде Кеңес әскерлері генерал — фельдмаршал Фридрих Палюсті тұтқындаған болатын. Ол тұтқынға өзінің штабымен және алтыншы армиямен бірге түскен еді. Бұл Еділ өзенінің жағасында ұрыста Кеңес әскерінің пайдасына шешілген үлкен жеңіске қол жеткізілген соғыстың шырқау шегі болатын.
Жас сарбаз үш ай бойы майдан шебі жанындағы госпитальда ем қабылдады. Соғыс кезінде ол төрт рет жараланса да, қатарынан қалмай үнемі ұрыс даласында өзінің қайсарлығын таныта білді. Харьковті азат ету ұрыстарына қатысып, бірінші Украин, үшінші Беларусь, Балтық жағалауы майдандарында А. М. Василевскийдің басқаруымен соғысты. Сондай-ақ Әбдіғали ақсақал аса жауапты тапсырмаларды орындауға қатысып, бұзып — жару дивизиясы – РГК-нің артиллериялық дивизиясының сапында болды.
Әбдіғали Қаймолдин бағыттаушы, оқтаушы, кейін танкіге қарсы артиллерияда 76 миллиметрлік артиллериялық қондырғыда зеңбірек командирі болды. Ардагер ұрыс кезінде достарының оққа ұшып, қаза тауып жатқанына қарамай, жаралыларды оқтан қорғай жүріп, алға қарай басып отыруға тура келгенін айтады. 1943 жылы наурыз айының 18-і күні Кеңес әскерлері Харьков қаласынан шықты. Осы кезде әскердегі басқа бөлімдермен қосылу үшін майдан шебінің бойымен төрт күн бойы жол жүруге тура келген. Әуеден жаудың «мессершмидт» ұшақтары үнемі шабуыл жасап, көп кедергісін келтіріпті. Оқтың қарша борап тұрғанына қарамастан, сарбаздар бөлім орналасқан Орехово — Зуево ауылына жетіп, аман – есен өз бөлімдеріне қосылғаны да — ардегердің естен кетпес естеліктерінің бірі.
Екінші және Үшінші Беларусь майдандары Бірінші Балтық жағалауы майданының бір бөлігінің күшімен өткізілігені мен Шығыс Пруссия операциясы ардагердің әлі де жадында. Үшінші Беларусь майданының әскерлері шабуылға көшіп, жаудың қорғаныс шебін бұзып өткен еді. Бірінші Балтық жағалауы майданының 43-ші әскерімен бірлесе отырып, шабуылды үдетіп, тильзит-инстербург тобын тойтарып, Инстербург қаласын азат етуге қатысты. Ал 1945 жылдың қыс мезгілінің бірінші айының соңында Кеңес әскерлері Балтық теңізінің жағалауына дейін жетті.
Ал 1945 жылдың сәуір айында Үшінші Беларусь майданының әскерлері Қызыл тулы Балтық флотымен бірлесіп, жаудың Кенигсберг тобының көзін жойып, қала мен Кенигсберг қамалдарын басып алу мақсатымен Кенигсбергті шабуылдау операциясын өткізді. Артиллерия жасаған бірқатар соққыдан кейін Кеңес әскерлері жауды шабуылдап, қамалдың гарнизонын берілуге мәжбүр етті. Ақсақал үшін бұл оқиғадан қалған бірден-бір естелік – «Кенигсбергті алғаны үшін» медалімен марапатталуы. Соғыс кезінде барлық қиындықтарды жеңу үшін, күш пен шыдамдылық қажет. Майдангер өзіне берілген наградаларға қарап сол бір отты жылдарды жиі есіне алады. Әбдіғали ақсақал ұрыс алаңдарында көрсеткен ерліктері үшін Қызыл Жұлдыз орденімен, Отан Соғысы орденімен, «Ерлігі үшін» медалімен, бірқатар мерейтойлық және еңбек медальдарымен марапатталды. Бүгінде ардагердің кеудесінде ұзын саны отыздан астам орден – медаль бар.
Әбдіғали Қаймолдин әскерден 1946 жылы оралып, 1947 жылы Семей ядролық сынақ алаңында қызмет етуге шақырылды. Оның күзет батальоны Курчатов қаласында орналастырылып, сол кездегі Мәскеудегі Мемлекеттік қауіпсіздік министрлігінің ерекше бөлімінің құрамына енді. Батальонның міндеті – жабық нысанды күзету, ал бұл дегеніңіз — 18 мың шаршы шақырымды құрайтын аумақ. Мұнда ол он жыл қызмет етті.
Жалпы алғанда, әскер қатарында майдангер өмірінің 15 жылын өткізді. Саналы ғұмырының 25 жылын сол кездегі Семей облыстық комитетінде, Новопокровка мен Жаңасемей ауданының аудандық атқару комитетінің аудандық комитетінде пар-тиялық жұмыстарға арнады. Ең соңғы еңбек еткен жері Жаңасемей ауданының «Түрксіб» кеңшары болды. Ол жерде Әбдіғали ақсақал партиялық комитеттің хатшысы қызметін атқарды.
Алпыс жасында қарт майдангер құрметті демалысқа шықты. Жұбайымен бірге екі ұл мен екі қызды тәрбиелеп өсірді, оларға білім берді. Немерелері мен шөберелері үшін — Әбдіғали Қаймолдин бүгінде ерлік пен батырлықтың ерен үлгісі.
Мирас ҚҰСАЙЫН,
«Семей таңы»